Welke oplossingen voor een overbelaste lever?

De lever heeft het hard te verduren: ongezonde voeding, voedingstekorten, alcohol, roken, de bijwerkingen van geneesmiddelen en blootstelling aan zware metalen, pesticiden en toxische oplosmiddelen.Banale symptomen, die kunnen wijzen op een slechte werking van de lever, zijn:gevoeligheid voor bepaalde geuren en bepaalde voedingsmiddeleneen onwelriekende adempostprandiale vermoeidheidzwaarte in het spijsverteringsstelselwakker worden rond 3 uur 's morgenshoofdpijneen "houten kop" 's morgensEr zijn nog andere processen die de lever kunnen overbelasten, zoals sterk vermageren (ongecontroleerd dieet, lang vasten, bariatrische chirurgie), lange blootstelling aan de zon, contact met persisterende organische vervuilende stoffen, blootstelling aan asbest, intensief sporten en veroudering.Verder: het eten van geoxideerde, in slechte omstandigheden bewaarde of gebruikte voedingsmiddelen. Als vlees meer dan drie maanden is ingevroren (invriezen verhindert contact met zuurstof niet), stijgt de peroxidatie-index met factor 6. Ook vers voedsel bewaard bij kamertemperatuur zonder bescherming tegen vrije lucht (beschermende folie) is aan dit proces onderhevig. Olie die veel poly-onverzadigde vetzuren bevat, ondergaat zeer snel een irreversibele lipo-peroxidatie in contact met licht en warmte.Met een laboratoriumonderzoek kan je de anti-oxidatieve verdediging van het lichaam en dus van de lever evalueren. De lever bevat minder glutathion (dat radicalen strikt) en selenium en de LDL-cholesterol wordt meer geoxideerd.Je moet beginnen met het voedsel te sorteren. Kwaliteit gaat boven alles. Vitamine C is belangrijk. De vitamine C-spiegel in het bloed daalt sterk bij een leverontsteking, ongeacht de oorzaak van de ontsteking.Kiwi, citrusvruchten, broccoli en pepers bevatten vrij veel vitamine C. Maar de rozenbottels van wilde roos en de vrucht van acerola (Malpghia emarginata) bevatten 20 tot 30 keer meer vitamine C dan citrusvruchten (1000 tot 2000mg vitamine C per 100g fruit).In de vorm van vers fruitsap, gedroogde bessen of gevriesdroogd poeder herstellen ze de vitamine C-spiegel (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid: 100mg).Een overdosering van vitamine C kan pro-oxidatieve effecten hebben. Daarom mogen voedingssupplementen niet meer dan 1000mg vitamine C per dag leveren.Carotenoïden zoals bètacaroteen, dat in wortelen zit, en lycopeen, dat in tomaten zit, gaan peroxidatie van de fosfolipiden van de membranen tegen. Die vetoplosbare stoffen worden in de darmen enkel geabsorbeerd in aanwezigheid van vetten. Daarom is het wenselijk olijfolie van eerste persing te gebruiken samen met die groenten.Gele, rode, paarse en blauwe flavonoïden zijn anti-oxidatieve polyfenolen, die worden teruggevonden in groenten, biologisch fruit met de schil, wilde bessen.Ook de tannines (polyfenolen) in rode wijn op een nuchtere maag en groene thee hebben een beschermende werking.Desmodium adscendens is de geneeskrachtige plant bij uitstek voor de lever. Het is een peulvrucht van de familie van de Fabaceae, waartoe ook linzen, zoethout en klaver behoren. Desmodium groeit in Afrika en de streken tegen de evenaar. We gebruiken de steel en de bladeren, die veel indol-alkaloïden, flavonoïden en vrije aminozuren bevatten.Desmodium kan de verhoogde serumspiegel van levertransaminasen normaliseren tijdens de acute fase van een accidentele toxische hepatitis door vervuiling of blootstelling aan zware metalen, een virale hepatitis of bij hepatitis door comazuipen.De plant kan ook de levercellen regenereren en is niet toxisch. In hoge dosering kan ze echter nausea en diarree veroorzaken, waarschijnlijk door de drainage van de levertoxines.Er bestaan meerdere actieve vormen van Desmodium, zoals een vloeibare vorm en capsules met gemicroniseerd poeder. Tijdens de acute fase is de dosering 4-10 g gemicroniseerd poeder per dag of vier koffielepels van de vloeibare vorm per dag. Desmodium werkt enkel tijdens de acute fase. Na stabilisering van de transaminasen kunnen andere planten worden gegeven in aanvulling op, of ter vervanging van Desmodium.Mariadistel (Silybum marianum) is een eetbare distel. De jonge scheuten worden gegeten als salade en de wortels als schorseneren. De vrucht bevat silymarine, dat de lever beschermt.Silymarine bevat een complex van flavonoïden, dat regeneratie van de levercellen bevordert, de barrièrefunctie van de membraan van de levercellen versterkt en opmerkelijke anti-oxidatieve eigenschappen heeft.Bij een intoxicatie door Amanita phalloides kan silymarine de absorptie van de toxische stoffen remmen via een verhoging van de hoeveelheid glutathion in de levercellen met 30%, de ontsteking verminderen door remming van het pro-inflammatoire lipoxygenase en vernietiging van de cellen tegengaan. Silymarine heeft ook een beschermend effect op de niercellen en het maagslijmvlies. Het is dus geïndiceerd bij alle aandoeningen die voortvloeien uit een intoxicatie van de lever. Het silymarine in de vrucht is niet oplosbaar in water. Vandaar dat mariadistel moeilijk als aftreksel kan worden gebruikt. Daarom is een gestandaardiseerd sily marineextract te verkiezen (kuur van 20 dagen, te hernieuwen).Silymarine induceert cytochroom P450 3A4. Mariadistel wordt dan ook afgeraden bij patiënten die geneesmiddelen krijgen die de cytochroom P450 3A4-enzymen remmen, zoals proteaseremmers, azolderivaten (itraconazol, enz.), amiodaron, macroliden,... en pompelmoessap.Artisjok (Cynara scolymus) is een uitstekend reinigingsmiddel en een krachtig cholereticum en werkt vooral in op de lever, het bloed en de nieren.De blaadjes van de rozetten van het eerste kweekjaar bevatten fenolen zoals cafeïnezuur-esters, sesquiterpeenlactonen (vandaar de bittere smaak) en tal van flavonoïde polyfenolen, minerale zouten en vitamines.Contra-indicaties voor artisjok zijn galstenen. De cholagoge werking kan immers de expulsie versnellen en pijn veroorzaken. Artisjok remt de melkproductie en is dus af te raden bij vrouwen die borstvoeding geven.Vloeibare vormen smaken bitter en daarom wordt de voorkeur gegeven aan gemicroniseerd poeder in capsules.Ontgiftende planten draineren de lever en de nieren, verbeteren een trage vertering of beschermen de levercellen, ontdoen het lichaam zo van afvalstoffen en verhogen het welzijnsgevoel.