...

B&B d'Apotheeke verwelkomt gasten sinds augustus 2018. "We ontvangen, misschien verrassenderwijs, heel veel Nederlanders die Gent willen komen ontdekken. Met de snelle tramverbinding, die hier voor de deur stopt, sta je zo in hartje Gent. Da's heel handig want parkeren in de binnenstad is duur. Maar ook heel wat zakenmensen, die in de buurt werken, hebben ons snel ontdekt." Die laatste groep was ook de eerste om snel terug te keren na de lockdown. "Zakenmensen verblijven meestal een week. Ze maken er dezer dagen geen punt van om met de eigen wagen naar Gent te komen, ze arriveren zondagavond en kunnen nog wat werken. Dat soort klanten biedt mij als uitbaatster een stuk zekerheid, want de voorbije maanden, de lockdown en de sanitaire richtlijnen om te mogen heropenen zijn niet min geweest", klinkt het. "De agenda van het voorjaar 2020 stond helemaal volgeboekt. Wij waren immers ambassadeur voor de grote Van Eycktentoonstelling in Gent. We hebben al die reservaties moeten annuleren. Wat ik wel heb gemerkt sinds we begin juni zijn heropend: mensen boeken nu zeer laat", ervaart Katrien Vallaeys. Het leven en werk als B&B-uitbaatster in coronatijd is er zeker niet eenvoudiger op geworden. "Normaal liggen er mooie kussens en bedspreien op de bedden. Die hebben we weggehaald, je kan immers geen risico's nemen. Ik heb mensen uit de zorgsector te gast gehad die er even tussenuit wilden na de eerste coronagolf. Als je hun horrorverhalen hoort, weet je: die beestjes wil ik hier echt niet in huis hebben. Ja, het bezorgt mij meer werk om bijvoorbeeld gasten afzonderlijk te laten ontbijten. Maar horen dat gasten zich hier veilig voelen, is ook fijn." De gasten van d'Apotheeke worden in de watten gelegd: "Ik ben een bezige bij. Ik bak zelf brood en koekjes en maak ook mijn eigen confituren. Boven hebben de gasten een ruimte waar ze kunnen lezen en werken, en ook een terrasje. En we serveren onze eigen huiswijn. Laurens Deblaere, de zoon van mijn partner, is oenoloog en maakt in de Provence zijn eigen Côte du Rhône-wijnen. Die kan je bij ons proeven." De vrouw des huizes geeft met plezier eveneens tips voor een bezoek aan Gent, fietstochten of culinaire suggesties, zeker te onthouden voor als de restaurants de deuren weer kunnen openen: "Wie na een dagje Gent liever hier in de buurt wat wil eten, er zijn een paar leuke adresjes op wandelafstand. Maar we verwijzen gasten ook graag door naar La Barriga, dat is een nieuwe foodbar van mijn zoon in Zevergem." Een aandachtig observator kan er niet naast kijken: her en der in de B&B stoot je op keramiek en andere attributen waarvan de herkomst teruggaat tot de oorspronkelijke functie van dit huis: een apotheek opgestart door de papa van Katrien Vallaeys in de jaren 1950. "Mijn vader was afkomstig uit Poperinge en heeft hier in het dorp de eerste apotheek geopend. Dat was de tijd dat een apotheker nog aanzien genoot, zoals eertijds ook meneer pastoor, meneer doktoor of de leraar in het dorp. Wij zijn als kinderen opgevoed met respect voor iedereen. Ik herinner mij nog dat ik eens thuiskwam van school en achteloos door de apotheek naar achter liep. Mijn papa is mij toen komen halen en heeft me opnieuw laten binnenkomen omdat ik vergeten was dag te zeggen tegen een klant en tegen hem. Maar ik weet nog even goed dat wij als kind mee capsules vulden. Kijk, bij de opruim heb ik mijn papa's oude receptenboek teruggevonden. Daaraan merk je: hier werden heel veel bereidingen gemaakt." Dat pad heeft de oud-apothekeres ook zelf bewandeld: "Voor mij was het evident dat ik de richting van de farmacie zou uitgaan. Helaas is mijn vader jong gestorven en heb ik maar heel kort met hem samen in de officina kunnen staan. Zodoende moest ik als jong afgestudeerde plots alleen de apotheek runnen. Maar dat idee van de zorgapotheek met een luisterend oor en respect voor patiënten ben ik altijd blijven huldigen." In de loop van de voorbije drie decennia heeft apotheker Vallaeys de wereld van het farmaciewezen ingrijpend zien veranderen. "Hoezeer ik dat ook betreur, het zorgaspect is voor sommige apothekers minder belangrijk geworden. De trend naar afhaalapotheken kan je niet tegenhouden. In die zin bewonder ik jongere collega's, want zij moeten opboksen tegen mastodonten die ook allerlei nevenproducten veel goedkoper kunnen inkopen. Maar toch heb ik stagiairs altijd in de geest van onze zorgapotheek begeleid." Zo heeft mijn gesprekspartner ook een waardige opvolgster gevonden: "Een van mijn grootste zorgen, toen ik de knoop had doorgehakt om te stoppen, was: wat gaat er nu gebeuren met mijn patiënten? Toen ik wist dat een jonge collega Ellen Cogge mijn nummer overkocht, viel er een last van mijn schouders. Zij werkt immers met dezelfde ingesteldheid van zorgapothekeres. Ik ga daar geregeld en met veel plezier een handje helpen. Dat is voor mij ook een manier om patiënten opnieuw te ontmoeten bij hun nieuwe 'huisapotheker'. Zwijnaarde, alhoewel we snel verstedelijken, is nog voor een stuk een dorp. De bakker, de apotheker, het verenigingsleven (Katrien is voorzitter van de lokale harmonie EB): dat zijn ontmoetingsplekken die kansen op integratie bieden. Daarom moet je die koesteren.".