...

Frankrijk zit nog in een experimenteel stadium. Neemt niet weg dat we lessen kunnen trekken uit het Franse model, dat gericht is op bevolkingsverantwoordelijkheid. "Het idee is vrij eenvoudig: op zichzelf zal geen enkele gezondheidswerker erin slagen een bevolking gezond te houden", antwoordt Antoine Malonne, hoofd van de prospectieve pool in de Fédération hospitalière de France. Het model omvat opeenvolgende actieprogramma's, gaande van preventie tot behandeling van complexe patiënten, waarbij wordt gestreefd naar klinische uitmuntendheid bij alle patiënten naargelang van hun zorgbehoeften. Het model wordt momenteel uitgetest in vijf Franse regio's. De problemen zijn vrij vergelijkbaar met wat we in België zien: het is moeilijk het territorium en de populatie te definiëren en met name de risicopopulatie, die moeilijk te identificeren is. Frankrijk heeft geopteerd voor de invoering van een piramidesysteem per patiëntengroep. Aan de basis van de piramide zitten de gezonde mensen, bovenaan de zeer complexe patiënten. "Het is de bedoeling te vermijden dat de patiënten opklimmen in de piramide. Dat brengt besparingen voor de maatschappij met zich mee en die kunnen we meten." In Duitsland gaat het niet om een proefproject of een experiment. "We onderhandelen met de financiers van de projecten op langere termijn, tien jaar", legt dr. Manfred Zahorka van de firma Optimedis (Hamburg) uit. Dat is één van de Duitse actoren die meespelen bij de overgang naar geïntegreerde zorg. "Er is politieke interesse. Net zoals in België bevinden we ons in het stadium van modelvorming." In dat model staat de patiënt centraal, hoe kan het ook anders. De zorgverstrekkers bewegen rond de patiënt. Centraal staat ook het begrip gezondheidsterritorium. Het is daarbij de bedoeling de verschillende zorgaanbiedingen, die voorheen versnipperd waren, aan elkaar te koppelen. "Het proces vraagt een engagement van alle betrokkenen. Ook moeten we de interoperabiliteit van de zorgverstrekkers organiseren, denken aan preventie, gezondheidspromotie, de rol van de patiënt en van de gegevens. Die laatste zijn uiterst belangrijk om de werkzaamheid van wat we doen, te evalueren." Het originele in het Duitse model is dat ze een functie van territoriummanager hebben gecreëerd. Die moet samenwerken met artsen, patiënten en andere betrokkenen om de complementaire diensten te organiseren die zouden kunnen ontbreken bij de organisatie van een effectieve geïntegreerde zorg. Nog een ander kenmerk is de financiering, gebaseerd op een gedeelde besparing met de ziekteverzekering. "Het idee is het volgende: als je erin slaagt de gezondheidsdiensten in een gebied efficiënter te maken, zullen de kosten voor de zorg verminderen. Die besparingen komen ten goede aan de ziekteverzekeringsinstellingen, maar ook aan de territoriummanager. Die kan dat geld gebruiken om de partners ertoe aan te zetten meer preventieve diensten op te zetten en om te investeren in allerhande incentives."