De achilleshiel van de coronacrisis waren allicht de woonzorgcentra. Voor Margot Cloet dringen versterkingen zich op. En een reflectie over het concept zelf.
...
De topvrouw van Zorgnet-Icuro onderstreept vooreerst de positieve punten. "Circa 60% van de wzc's deed het goed en bleef coronavrij. Ook goed is dat de ziekenhuizen ondersteuning boden zonder dat het beleid dit vroeg. Veel steun was er ook van externen, huisartsen, CRA's enz. En zelfs in lockdown bleef mantelzorg, familiebezoek en palliatieve zorg mogelijk. Wel waren de keuzemogelijkheden qua verplaatsingen binnen en buiten de wzc's erg beperkt. Dat was niet evident." Tegelijk, zo stelt Margot Cloet, werden de wzc's "hard geconfronteerd" met hun "welzijnsgerichte evolutie" van de jongste jaren. "Op zich is dat goed. Het biedt levenskwaliteit. Maar in de coronacrisis speelde een gigantische medisch-logistieke component mee. In een aantal centra hield het virus lelijk huis. Tot 40% van het personeel viel uit, er was geen materiaal in stock enz. Dit terwijl de hygiëne op ziekenhuisniveau noodzakelijk was." In de toekomst is dus meer personeel nodig en een financiering in functie van de zorgzwaarte. "Het is een en-en verhaal in samenhang met de thuiszorg. Vroeger verbleven mensen gemiddeld zes jaar in een wzc, nu nog slechts twee jaar. Die evolutie vergt zowel in de thuiszorg als in de ziekenhuizen een andere minimale omkadering." In het collectieve geheugen blijft allicht de uithaal hangen in verband met het bezoekrecht. De Nationale Veiligheidsraad wilde per resident van een wzc één bezoeker toelaten. Cloet counterde meteen. "Ik was geschrokken, ja. Wij waren helemaal niet op de hoogte. Bezoekrecht viel op dat moment niet te organiseren. Daar had men totaal niet aan gedacht. We zaten toen op de piek van de crisis in de woonzorgcentra."Daarna ging het beter en stemden de praktijk en het beleid beter op elkaar af. Al schoten de werkgroepen nog steeds als paddenstoelen uit de grond. "De eenheid van commando ontbrak, zegt Margot Cloet. "Pas na de oprichting van een Vlaamse taskforce verbeterde de samenwerking met de sector, zoals die ook bestond in het Comité Hospital & Transport Surgery Capacity. Zeker is natuurlijk wel dat de bevoegdheidsverdeling soms een splijtzwam vormde."