...
Dokter Laura Bricman (27), werkte gedurende twee maanden op de covidafdeling van het Chwapi. "Deze gezondheidscrisis overviel ons en iedereen. We hebben het gered dankzij de samenwerking tussen de teams en de efficiënte organisatie van het ziekenhuis. Toen we begonnen met onze opleiding inwendige geneeskunde, wisten we dat we op een dag met een pandemie te maken konden krijgen. In de beginfase moest er vooral snel gereageerd worden, zowel om de organisatie in het ziekenhuis en de samenwerking met de overheid op te bouwen. Het kwam erop aan zo snel mogelijk doeltreffende procedures in te voeren om goed te kunnen functioneren."Over deze twee moeilijke maanden zegt Laura Bricman dat "samenwerking van alle actoren de hoeksteen is om doeltreffend te werken, net zoals de betrokkenheid van alle niveaus. Naast artsen en verpleegkundigen zijn immers ook andere professionals essentieel. Computerwetenschappers moesten bijvoorbeeld heel snel covidbestanden opstellen en er moesten circuits uitgetekend worden voor de patiënten. Ik was enorm onder de indruk van al het organisatorisch werk in het Chwapi en de implementatie van procedures en structuren om covidpatiënten te isoleren." In het Chwapi werden alle specialisten in opleiding gevraagd om hun steentje bij te dragen in de strijd tegen het virus, rekening houdend met hun specialisme. "Assistenten in de interne geneeskunde werkten vooral op de covidafdelingen, toekomstige chirurgen en gynaecologen hielpen ons om patiënten op te nemen. Assistenten losten elkaar gedurende twee maanden om beurten af in de verschillende covidafdelingen van het ziekenhuis. Zoals voorheen deden we onze ronde, we voerden administratieve procedures uit - met als grote verschil dat dat nu in covideenheden gebeurde. De directie stelde alles in het werk om ons zo goed mogelijk aan te passen aan de situatie. Zo werden we opgeleid in een nieuwe discipline: covidgeneeskunde."Bij het begin van de crisis kregen de assistenten van het Chwapi een speciale opleiding door een infectioloog van het ziekenhuis. Vervolgens deelden specialisten hun expertise, bijvoorbeeld longartsen op het gebied van scanneranalyse. "De pathologie was nieuw voor iedereen. We deelden aanbevelingen voor good practices op basis van onze observaties. De Sciensano-site was erg nuttig, net zoals de databanken van grote medische tijdschriften."Tijdens de crisis konden de assistenten op elkaar rekenen. "We vormen een heel hechte groep assistenten. We organiseerden shiften zodat we toch enigszins konden bekomen van het werk dat heel wat intenser was dan we gewoon waren en ook meer emotioneel geladen." Met een mogelijke tweede coronagolf voor ogen, meent dr. Bricman dat we vooral waakzaam moeten blijven. "Tijdens de eerste golf werkten we vaak asap. Op een bepaald ogenblik overschreden we de limietcapaciteit voor intensieve zorg. We moesten zelfs patiënten overbrengen naar ziekenhuizen in Namen", vertelt de jonge arts. "Sinds 10 mei merk ik echter dat niet iedereen het nog zo nauw neemt met social distancing. En dat maakt me toch een beetje bang."