...

De tentoonstelling in het Mucem Charleroi, die als titel kreeg Splendid Isolation, is samengesteld uit een selectie van foto's die Bruno Vermeersch, gastro-enteroloog in het AZ Alma in Eeklo, in de loop der jaren verzamelde. Zijn collectie omvat enkele duizenden foto's waarvan een 500-tal van de Nasa.Hoe komt een arts erbij om zulke foto's te verzamelen?Ik heb altijd belangstelling voor fotografie gehad en experimenteer ook graag als amateurfotograaf. Ik ontwikkelde bijvoorbeeld een nieuwe techniek om bromoils te maken en sedert 2010 exposeer ik ook regelmatig met mijn eigen experimenteel fotowerk. Tegelijk begon ik ook foto's te verzamelen. Eerst zonder specifieke voorkeur, maar geleidelijk aan legde ik mij toe op foto's van de Nasa. Tot het einde van de 20ste eeuw waren die foto's nog betaalbaar en vlot verkrijgbaar. Gemiddeld betaalde je toen tussen 300 en 800 dollar. Vandaag loopt dat op tot 10.000 dollar voor een foto. Door te verzamelen legde ik ook contacten en leerde ik veel over geschiedenis, herkomst en papiersoort. Zo kon ik stilaan vintage onderscheiden van latere afdrukken.Waarom foto's van de Nasa?In die foto's vind ik veel terug. Ze hebben een onbedoelde esthetiek, maar het zijn ook historische documenten van een unieke gebeurtenis. Ze zijn technisch en wetenschappelijk interessant en ze zetten aan tot filosofische overdenkingen. Er zit ook iets mysterieus aan vast. Bovendien zijn er niet zoveel vintagebeelden meer op de markt. Met vintage bedoel ik die foto's, die gemaakt zijn kort nadat het negatief gemaakt is. Op de duur ken je ook de technische kwaliteiten, het soort papier. Ik verzamel die foto's nu zowat 20 jaar en ondertussen zijn het gegeerde verzamelobjecten geworden. Niemand weet hoeveel foto's er in totaal nog bestaan.Hoe geraakte u aan uw verzameling Nasa-foto's?Ik bezoek fotobeurzen en fototentoonstellingen in binnen- en buitenland. Het wereldje is ook niet zo groot. We wisselen ervaringen en ideeën uit met elkaar. Ik loop het Europese continent af, maar de meesten zitten uiteraard op het Amerikaanse continent. Een contactpersoon uit Canada brengt mij op de hoogte, als hij iets vindt. Zo krijg je op de duur een netwerk.Hoe groot is uw verzameling?Te groot, eigenlijk. In totaal heb ik toch een paar duizend foto's en daar zitten zowat 500 Nasa-foto's bij. Voor de expo in Charleroi hadden we er eerst 100 geselecteerd. We hebben dan een hele dag gebrainstormd over hoe we dat zouden presenteren en zijn uiteindelijk geland met 85 foto's.Hoe bent u op de expo in Charleroi terechtgekomen?Tijdens een fototentoonstelling in Brugge enkele jaren geleden ontmoette ik toevallig de directeur van het fotomuseum van Charleroi. Het klikte meteen en hij had als kind de maanlanding ook intens beleefd. Hij werd enthousiast over het idee van een expo rond de maanlanding. Hij bleek sterk onder de indruk van mijn verzameling en samen hebben we een selectie gemaakt. We wilden vooral de fotografische kant belichten. De directeur vond dat het moest gaan om een 'collectioneur' en heeft mij daarvan overtuigd. Splendide isolement of wel Splendid Isolation wordt dan ook gepresenteerd als een tentoonstelling van een verzamelaar en het besluit bij de persvoorstelling was dan ook: 'un collectionneur est fou'."Uw eerste tentoonstelling met verzameld werk?De eerste keer, inderdaad. Voor de andere tentoonstellingen gebruikte ik eigen werk. Maar ik heb wel de smaak te pakken om zo'n expositie opzetten met verzamelde foto's. Het is een heel creatief proces, een kunstwerk op zich, waar veel werk aan is voorafgegaan. Het pakket is nu beschikbaar. Het zou leuk zijn om het ook nog in andere musea te kunnen tonen. Al is het momentum natuurlijk '50 jaar maanlanding'. De expofoto's stoppen ook bij 21 juli 1969, de dag van de maanlanding.Uw eigen fotografie is vooral experimenteel?Ik tast graag de grenzen van de fotografie af: hoe is een foto samengesteld, hoe komt die tot stand en welke variaties heb je daarin? In de donkere kamer begin je met een wit blad. Die foto zit daar al in, maar je ziet hem nog niet. De kunst is het om de foto die daarin zit op een heel eigen wijze naar buiten te krijgen.