...

Elk jaar voert de PGEU (Pharmaceutical Group of the European Union) een enquête uit onder haar leden om de gevolgen van geneesmiddelentekorten in heel Europa in kaart te brengen vanuit het perspectief van de openbare apothekers. De peiling liep van 22 november 2021 tot 14 januari 2022. Hoewel er ook dit jaar in alle landen geneesmiddelentekorten in openbare apotheken waren, is de situatie voor het eerst sinds lange tijd niet verslechterd in vergelijking met de voorgaande 12 maanden (52% bleef gelijk, 22% verbeterde).Ook medische hulpmiddelenAlle klassen van geneesmiddelen worden door deze tekorten getroffen: cardiovasculaire geneesmiddelen ontbraken in 85% van de landen, gevolgd door geneesmiddelen voor het zenuwstelsel (78%) en het ademhalingsstelsel (74%). In de meeste landen (52%) waren op het moment van de enquête meer dan 200 geneesmiddelen niet voorradig; in twee landen waren dat er zelfs meer dan 400.Driekwart van de landen meldde ook dat zij te maken hadden gehad met tekorten aan medische hulpmiddelen in apotheken. De meest gerapporteerde tekorten zijn die van klasse I (laag risico - bv. verband, thermometers, operatiemaskers) en in-vitrodiagnostica (in beide gevallen 33% van de landen).Bijna alle leden zijn van mening dat een tekort aan geneesmiddelen de patiënten ongemak bezorgt (96%). Onderbreking van de behandeling (67% van de landen), hogere eigen bijdragen als gevolg van duurdere/niet vergoede alternatieven (56%) en suboptimale behandeling/inferieure werkzaamheid (56%) worden ook gezien als veel voorkomende negatieve gevolgen van tekorten voor patiënten.Deze tekorten hebben in de meeste landen ook gevolgen voor de apotheken als bedrijf, door het financiële verlies als gevolg van de tijd die wordt geïnvesteerd in het vinden van oplossingen (96% van de landen), het verminderde vertrouwen van de patiënten (78%) en de verminderde tevredenheid van de werknemers (67%).OplossingenIn de Europese landen zijn er grote verschillen in de juridische oplossingen die apothekers ter beschikking hebben. Generieke vervanging (93% van de landen), hetzelfde geneesmiddel uit erkende alternatieve bronnen (zoals andere apotheken) betrekken (59%) en het geneesmiddel invoeren uit een land waar het beschikbaar is (52%), zijn de oplossingen die in de meeste landen kunnen worden geboden. Sommige daarvan zijn echter aan beperkingen onderworpen (bv. een nieuw voorschrift) en kunnen omslachtig en tijdrovend zijn voor de patiënt en de apotheker.Niettemin is de tijd die apotheekmedewerkers "verliezen" aan het beheer van deze geneesmiddelentekorten met één uur gedaald van gemiddeld 6,3 uur/week in 2020 tot 5,1 uur/week in 2021 (6,6 uur/week in 2019). De antwoorden variëren van 1 uur tot 18 uur per week.Ten slotte is er in 41% van de landen geen nationale definitie van een geneesmiddelentekort en in 37% van de landen is er geen nationaal meldsysteem voor tekorten dat door apothekers kan worden gebruikt.