"Iedereen reageert anders op stressvolle situaties", stellen de Amerikaanse CDC. "De emotionele impact van een urgentie op een persoon hangt af van diens ingesteldheid en ervaringen, de sociale en economische situatie en van de beschikbaarheid van lokale hulpmiddelen. Het angstgevoel kan intenser worden als je herhaalde beelden ziet en berichten leest over de epidemie in de media."

Sommige bevolkingsgroepen zijn mogelijk kwetsbaarder, zoals patiënten met mentale problemen, kinderen en zorgprofessionals.

De reacties zijn verscheiden: angst en bezorgdheid voor de eigen gezondheid en die van naasten, andere eet- en slaapgewoonten, moeite om te slapen en om zich te concentreren, verergering van chronische aandoeningen en verhoogde consumptie van alcohol, tabak of andere producten.

De CDC stellen een aantal oplossingen voor om deze stress het hoofd te bieden:

-vermijd overmatige blootstelling aan nieuws over COVID-19;

-zorg voor jezelf: adem diep in, stretch of mediteer, eet gezond en evenwichtig, zorg voor voldoende lichaamsbeweging, slaap voldoende en vermijd alcohol en drugs;

-neem tijd voor ontspanning en besef dat deze sterke gevoelens zullen afzwakken, volg niet constant het nieuws over de crisis en probeer andere leuke activiteiten te doen om het normale leven weer op te pikken;

-deel je bezorgdheden met vrienden of familieleden;

-blijf hoopvol en denk positief.

Ook voor zorgprofessionals kan de aanpak van COVID-19 een emotionele impact hebben. De CDC raden daarom een aantal maatregelen aan om die secundaire traumatischestressreacties binnen de perken te houden:

-weet dat secundaire traumatische stress een impact ken hebben op elkeen die families helpt na een traumatiserende ervaring;

-leer de fysieke (vermoeidheid, ziekte) en mentale (angst, isolatie, schuldgevoel) symptomen herkennen;

-neem tijd voor jezelf en voor je familie om te recupereren van de respons op de epidemie;

-zorg voor voldoende activiteiten waar je van houdt, zoals tijd doorbrengen met vrienden en familie, sporten of een boek lezen;

-neem even afstand van het nieuws over COVID-19;

-vraag hulp als je het gevoel hebt dat je het niet meer aankan of als je je zorgen maakt over het feit dat COVID-19 je capaciteiten aantast om zorg te dragen voor je familie en je patiënten zoals je dat voor de epidemie deed.

Ook de WGO wijst op het belang om stress ten aanzien van deze crisissituatie onder controle te houden en publiceert een affiche met enkele eenvoudige en geruststellende adviezen.

"Iedereen reageert anders op stressvolle situaties", stellen de Amerikaanse CDC. "De emotionele impact van een urgentie op een persoon hangt af van diens ingesteldheid en ervaringen, de sociale en economische situatie en van de beschikbaarheid van lokale hulpmiddelen. Het angstgevoel kan intenser worden als je herhaalde beelden ziet en berichten leest over de epidemie in de media."Sommige bevolkingsgroepen zijn mogelijk kwetsbaarder, zoals patiënten met mentale problemen, kinderen en zorgprofessionals.De reacties zijn verscheiden: angst en bezorgdheid voor de eigen gezondheid en die van naasten, andere eet- en slaapgewoonten, moeite om te slapen en om zich te concentreren, verergering van chronische aandoeningen en verhoogde consumptie van alcohol, tabak of andere producten.De CDC stellen een aantal oplossingen voor om deze stress het hoofd te bieden: -vermijd overmatige blootstelling aan nieuws over COVID-19;-zorg voor jezelf: adem diep in, stretch of mediteer, eet gezond en evenwichtig, zorg voor voldoende lichaamsbeweging, slaap voldoende en vermijd alcohol en drugs;-neem tijd voor ontspanning en besef dat deze sterke gevoelens zullen afzwakken, volg niet constant het nieuws over de crisis en probeer andere leuke activiteiten te doen om het normale leven weer op te pikken;-deel je bezorgdheden met vrienden of familieleden;-blijf hoopvol en denk positief. Ook voor zorgprofessionals kan de aanpak van COVID-19 een emotionele impact hebben. De CDC raden daarom een aantal maatregelen aan om die secundaire traumatischestressreacties binnen de perken te houden:-weet dat secundaire traumatische stress een impact ken hebben op elkeen die families helpt na een traumatiserende ervaring;-leer de fysieke (vermoeidheid, ziekte) en mentale (angst, isolatie, schuldgevoel) symptomen herkennen;-neem tijd voor jezelf en voor je familie om te recupereren van de respons op de epidemie; -zorg voor voldoende activiteiten waar je van houdt, zoals tijd doorbrengen met vrienden en familie, sporten of een boek lezen;-neem even afstand van het nieuws over COVID-19;-vraag hulp als je het gevoel hebt dat je het niet meer aankan of als je je zorgen maakt over het feit dat COVID-19 je capaciteiten aantast om zorg te dragen voor je familie en je patiënten zoals je dat voor de epidemie deed.Ook de WGO wijst op het belang om stress ten aanzien van deze crisissituatie onder controle te houden en publiceert een affiche met enkele eenvoudige en geruststellende adviezen.